Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1965 στην Αθήνα και είναι πατέρας δύο κοριτσιών. Η ζωγραφική ήταν και είναι η μεγάλη του αγάπη. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές και ο ίδιος δηλώνει «αυτοδίδακτος ζωγράφος». Διαβάστε τα όσα έχει να πει ο Φώτης Ασπρομάτης.
«ΠΑΛΜΟΣ»: Σε ποιά οικογένεια μεγαλώσατε και ανατραφήκατε, κ. Ασπρομάτη;
Φ.Α.: Είμαι μοναχοπαίδι και είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Θυμάμαι από μικρός να υπάρχει πάντα στο σπίτι ένα καβαλέτο και τη μητέρα μου να ζωγραφίζει.
«Π»: Δηλώνετε αυτοδίδακτος ζωγράφος. Πότε βάλατε τα πρώτα χρώματα στην παλέτα σας;
Φ.Α.: Πάντα ζωγράφιζα, από παιδί. Μεγαλώνοντας και κυρίως από την εφηβεία μου και μετά, η ανάγκη μου αυτή να αποτυπώσω με χρώματα τις σκέψεις μου, τις εικόνες γύρω μου, τα συναισθήματά μου, έγινε σχεδόν καθημερινή.
«Π»: Πώς χαρακτηρίζετε τη ζωγραφική ως τέχνη;
Φ.Α.: Για μένα η ζωγραφική είναι αγάπη, έρωτας, πόνος, θλίψη... Είναι ένα ατέλειωτο ταξίδι στον κόσμο των χρωμάτων.
«Π»: Συμμετέχετε σε εκθέσεις και υπάρχουν έργα σας σε γκαλερί. Υπάρχει αγοραστικό κοινό τώρα με την κρίση;
Φ.Α.: Έργα μου έχουν φιλοξενηθεί σε γκαλερί και ιδιωτικές συλλογές. Η κρίση, όπως ήταν άλλωστε φυσικό, έχει επηρεάσει και την τέχνη. Διαπιστώνω όμως με χαρά ότι η ζωγραφική εξακολουθεί να ενδιαφέρει τον κόσμο έντονα.
«Π»: Έχετε δύο κόρες. Έχουν πάρει το ταλέντο σας;
Φ.Α.: Οι κόρες μου έχουν καλλιτεχνικές τάσεις, η κάθε μία σε διαφορετικούς τομείς.
«Π»: Τί είναι, κατά την άποψή σας, ο ζωγράφος ως άνθρωπος;
Φ.Α.: Θεωρώ πως ο ζωγράφος είναι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος! Κι αυτό γιατί με την παλέτα του μπορεί να αποτυπώσει τα συναισθήματα και την ομορφιά της φύσης κι όχι μόνο.
«Π»: Η ζωγραφική είναι αποτύπωση, αντιγραφή εικόνων και συναισθημάτων. Είναι θέση και άποψη, είναι τεχνική. Είναι και κάτι βαθύτερο; Το «ευχαριστώ» μας στο δημιουργό;
Φ.Α.: Ως αυτοδίδακτος ζωγράφος δεν θα μιλήσω για τεχνική. Η ζωγραφική μπορεί να είναι μια απλή αποτύπωση εικόνων αλλά να ξέρετε πως κανένα αντίτυπο δεν είναι το ίδιο με τα προηγούμενα. Όταν ζωγραφίζω το χέρι μου είναι φοτισμένο από τις σκέψεις μου, τα θέλω μου, από μένα τον ίδιο εκείνη τη στιγμή. Για μένα, η ζωγραφική είναι κατάθεση ψυχής. Γι’αυτό και κατά τη διάρκεια ενός έργου αδειάζω σαν άνθρωπος. Είναι σίγουρα κάτι βαθύτερο - ναι, ένα «ευχαριστώ» στο δημιουργό μας, στον βαθύτερο εαυτό μας, που μπορούμε ακόμα να νιώθουμε και να καταθέτουμε την ψυχή μας.
«Π»: Με τη ζωγραφική έχουμε μνήμες από πολέμους, από μάχες, από βασίλεια, από τόπους, πολύ πριν την εφεύρεση της φωτογραφικής μηχανής. Πιστεύετε πως λειτούργσε από πάντα ως ανάγκη;
Φ.Α.: Εννοείτε όχι σαν απλή απεικόνιση αλλά σαν μια αποτύπωση πραγματική. Εικόνες μέσα από τις οποίες μπορούν και φαίνονται και τα συναισθήματα των ανθρώπων την ώρα της «δράσης». Σκεφτείτε μια ζωντανή φωτογραφία όπου κυριαρχούν τα συναισθήματα, οι ανάγκες, οι επιδιώξεις, οι φιλοδοξίες και τα όνειρα των ανθρώπων.
«Π»: Πώς βλέπετε τον κόσμο; Τί χρώματα θα βάζατε σ’ένα ταμπλό γι’αυτόν;
Φ.Α.: Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Δεν θέλω να επηρεάζομαι από το γκρίζο που μας περιβάλλει σήμερα. Ο άνθρωπος έχει τα μέσα να αλλάξει τα πάντα, ξεκινώντας βεβαίως από τον εαυτό του. Έτσι, θα ζωγράφιζα τον ουρανό γαλανό και με υπέροχα ηλιοβασιλέματα!
«Π»: Βλέποντας τα έργα σας, διακρίνω έναν υπέροχο ρομαντισμό, μια ευαισθησία. Η εποχή μας είναι πρόσφορη γι’αυτά;
Φ.Α.: Πιστεύω πως κάθε εποχή έχει τα καλά της. Καταλαβαίνω πως σήμερα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για όλους μας όσον αφορά την καθημερινή επιβίωσή μας. Αλλά γιατί να μην έχουμε ρομαντισμό, πάθος και ευαισθησίες; Η ιστορία μάς έχει διδάξει πως σε δύσκολες εποχές εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν όλα τα παραπάνω. Όλα αυτά, η ευαισθησία, η έκφραση των συναισθημάτων, αποτελούν άλλωστε χρήσιμα «όπλα» ώστε να κρατήσουμε ανέπαφο και αλώβητο το μυαλό και την ψυχή μας από τη μαυρίλα.
«Π»: Η ζωγραφική μιλά μόνο για το κάλλος; Αυτός είναι ο προορισμός της;
Φ.Α.: Δεν μιλά για το κάλλος με την έννοια της ομορφιάς. Γιατί, τί είναι το κάλλος; Είναι κάτι υποκειμενικό, κάτι που αλλάζει από εποχή σε εποχή ενώ τα έργα παραμένουν διαχρονικά. Η ζωγραφική μιλάει για ψυχές, για συναισθήματα, μέσα από εικόνες για το κάλλος της ψυχής.
«Π»: Ποιές είναι οι πηγές έμπνευσής σας;
Φ.Α.: Όλα, τα πάντα γύρω μου, αποτελούν πηγή έμπνευσης. Σκέψεις, συναισθήματα, πρόσωπα, λόγια, ασήμαντες περαστικές εικόνες, όλα λειτουργούν σε μένα ως ερέθισμα. Όλα αυτά μου ξυπνούν μέσα μου πολλά συναισθήματα και την ανάγκη να τους δώσω χρώμα και ζωή.
«Π»: Ποιό μήνυμα περνάτε μέσα από τα έργα σας;
Φ.Α.: Θα ήμουν ευτυχής, αν μπορούσα να περάσω μηνύματα για την εξωτερίκευση του βαθύτερου εαυτού μας. Για τον κόσμο των συναισθημάτων μας. Για τις μύχιες σκέψεις μας. Νιώθω πως δίνω στους ανθρώπους μια επιλογή και μια δυνατότητα να αλλάξουν ίσως, και να ταξιδέχουν μαζί μου έστω για λίγο.
«Π»: Τί άνθρωπος είστε;
Φ.Α.: Είμαι απλός, καθημερινός, κοινός άνθρωπος όπως όλοι μας. Απλά ίσως έχω παραπάνω ευαισθησίες, τις οποίες μπορώ και έχω την τύχη να τις εκφράζω με την παλέτα των χρωμάτων μου.
«Π»: Η αισθητική διαμορφώνεται, διδάσκεται ή είναι έμφυτη στον άνθρωπο;
Φ.Α.: Η αισθητική, για μένα, είναι κάτι σύνθετο. Είναι έμφυτη μέχρι έναν βαθμό αλλά καθορίζεται και εδραιώνεται και από το περιβάλλον μέσα στο οποίος μεγαλώνεις και ζεις.
«Π»: Έχετε φτιάξει κάποιο έργο που να μην το καταλαβαίνετε ούτε εσείς;
Φ.Α.: Όχι, αυτό δεν μου έχει τύχει. Ό,τι ζωγραφίζω είναι για μένα ξεκάθαρο και αναγνωρίσιμο.
«Π»: Είναι ερωτική η σχέση του ζωγράφου με το εργαστήρι του;
Φ.Α.: Ναι, είναι ερωτική. Είναι καθημερινή ανάγκη να δίνει χρώμα και φως στις σκέψεις του και τα συναισθήματά του.
«Π»: Έχετε κάποιο ρεκόρ ωρών συνεχούς εργασίας σε πίνακά σας;
Φ.Α.: Μου έχει τύχει να ζωγραφίζω ασταμάτητα επί 14 ώρες!
«Π»: Τί ονειρεύεστε να φτιάξετε;
Φ.Α.: Δεν ονειρεύομαι κάτι συγκεκριμένο. Θα ήθελα όμως πάντα να μπορώ να αποτυπώνω τις σκέψεις μου μέσα από την παλέτα των χρωμάτων μου και να ταξιδεύω.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου